Todo o mundo me pregunta de qué parte de España son. Dígolles que de Galicia, e eles repiten o nome cun acento bastante pésimo pero facendo o posible por non estropear esa palabra que tanto significa para min. Hoxe máis que nunca apetecíame escribir en galego porque neste tempo aínda non atopei ningún galego co que falar. E bótoo moito de menos. O outro día falando coa profe de castelán do High School, contándolle de onde era e esas cousas preguntoume se falaba galego. Díxome que era moi afortunada por ter dúas linguas... E ten toda a razón.
A dicir verdade, eu adoitaba valorar máis o castelán que o galego, sempre me sentín máis identificada co castelán. Supoño que iso foi cambiando pouco a pouco, ata conseguir que as dúas significaran o mesmo. Aínda que creo que esa igualdade se está a romper, xa que teño que confesar que agora mesmo non boto de menos España, senón Galicia; nin boto de menos o castelán, senón o galego.
